Pomerania

ปอมเมอเรเนียนมีต้นตระกูลมาจากสุนัขลากเลื่อนของประเทศไอซ์แลนด์และบริเวณตอนเหนือของทวีปยุโรป ซึ่งในที่สุดก็ใด้ถูกนำเข้ามาในยุโรป ณ ปอมเมอเรเนียซึ่งบริเวณด้านเหนือถูกล้อมรอบด้วยทะเลบอลติกและบ่อยครั้งอยู่ภายใต้การควบคุมของ เค้ลท์, สลาฟ, ประเทศโปแลนด์, ประเทศสวีเดน, ประเทศเดนมาร์ก และปรัสเซีย พื้นที่ส่วนนี้ขยายจากตะวันตกของเกาะรืเกน (Rügen) ไปจนถึงแม่น้ำวิสทูรา Vistula ซึ่งที่นั่นปอมเมอเรเนียนได้เป็นทั้งสัตว์เลี้ยงและสุนัขใช้งาน ชื่อ Pomore หรือ Pommern แปลว่า "บนทะเล" ได้ถูกตั้งขึ้นประมาณช่วงสมัยของชาร์เลอมาญ ผู้ผสมพันธ์สุนัขในปอมเมอเรเนียได้พัฒนาขนและผสมพันธุ์สุนัขเหล่านี้ให้เหมาะสำหรับการดำรงชีวิตในเมืองแต่ก็ยังหนักกว่า 20 ปอนด์ตอนที่มาถึงประเทศอังกฤษ ผู้ผสมพันธุ์ชาวอังกฤษหลังจากผ่านการลองผิดลองถูกและใช้ทฤษฎีของเกรเกอร์ เมนเดลได้รับชื่อเสียงในการลดขนาดของสุนัขลง และพัฒนาให้มีหลายสีขึ้น ขนาดที่เล็กของปอมเมอเรเนียนในปัจจุบันนี้มาจากการเลือกเฟ้นสายพันธุ์แต่สายพันธุ์นั้นก็ยังคงนิสัยอดทนและขนหนาอย่างสุนัขในเขตหนาว Queen Charlotte เป็นคนแรกที่นำปอมเมอเรเนียนเข้ามาสู่คนชั้นสูงของอังกฤษ อย่างไรก็ตามปอมได้รับความโด่งดังอย่างสากลเมื่อหลานสาวของนาง สมเด็จพระบรมราชินีนาถวิกตอเรียแห่งสหราชอาณาจักร ได้เสด็จกลับมาจากพักร้อนใน Florence, ประเทศอิตาลีกับปอมเมอเรเนียนชื่อ Marco (ข้อควรสังเกตว่าสายพันธุ์ปอมเมอเรเนียนที่มีอยู่ในสมัยนี้ไม่ได้เกิดขึ้นจนกระทั่งศตวรรษที่ 19 สุนัขของ พระราชินีชาร์ลอตต์ และ สมเด็จพระบรมราชินีนาถวิกตอเรียแห่งสหราชอาณาจักร นั้นล้วนแต่มีขนาดที่ใหญ่กว่ามากและเป็นสายพันธุ์สปิตซ์แบบยุโรปหรืออาจจะเป็น เยอรมันสปิตซ์ (German Spitz) ไม่ก็ โวลปิโนอิตาลี (Volpino Italiano) ที่ไม่ต่างจากผู้ที่เลี้ยงปอมในสมัยก่อนศตวรรษที่ 19) พันธุ์ที่ใกล้เคียงที่สุดของปอมคือ เอลค์ฮาวนด์นอร์เวย์ (Norwegian Elkhound), Samoyed, Schipperke และ ตระกูล สปิตซ์ทั้งหมด

รูปร่างหน้าตา

น้ำหนักเฉลี่ย 3-7 ปอนด์(1.4-3.2 กิโลกรัม) อ้างอิงจากมาตรฐาน AKC ปอมเป็นสายพันธุ์ที่เล็กที่สุดของแถบเหนือ ศีรษะของปอมเมอเรเนียนมีลักษณะเป็นลิ่มทำให้มันดูคล้ายกับสุนัขจิ้งจอก หูเล็กและชี้ขึ้น หางของมันเป็นลักษณะพิเศษของสายพันธุ์และต้องพลิกกลับขึ้นไปบนหลังและแบนสูงปอมมีชื่อเสียงที่ขนของมัน มันมีขนสองชั้น ชั้นข้างใต้แล้วชั้นบน; ชั้นแรกจะหนานุ่มและฟูฟ่อง ส่วนชั้นที่สองจะยาวตรงและหยาบ ชั้นข้างใต้จะผลัดขนปีละครั้งสำหรับตัวผู้โดย และตัวเมียที่สมบูรณ์ในระหว่างการผสมพันธุ์, ออกลูก และช่วงที่มันเครียด
ตามมาตรฐานของ AKC ปอมนั้นมีสิบสามสีหรือสีที่ผสมกันได้แก่ black, black & tan, blue, blue & tan, chocolate, chocolate & tan, cream, cream sable, orange, orange sable, red, red sable, and sable สุนัขที่มีตั่งแต่สองสีขึ้นไป(โดยทั่วไปจะสีขาวและสีอื่น) จะเรียกว่า"Parti-Color" และ AKC ก็ยังนับอีกนับอีกห้าสีอย่างไม่เป็นทางการโดยมีสี Beaver, brindle, chocolate sable, white, and wolf sable
มาตรฐานของสายพันธุ์เป็นที่มาของ Cobby (สุนัขที่มีความลงตัว) สุนัขเหล่านี้จะมีความสั้นหรือยาวเท่ากันความสูงของมัน ลองนึกภาพวงกลมในสี่เหลี่ยมจตุรัส ปอมเหล่านี้จะมีสัดส่วนที่สอดคล้องและลงตัว ยกตัวอย่างเช่นปอมตัวเล็กบอบบางแต่หัวใหญ่จะดูไม่ลงตัวเพราะหัวจะไม่สอดคล้องกับตัว ปอมที่มีความสมดุลจะมีขาที่เข้าสัดส่วนกับตัว ไม่สั้นจนทำให้ดูเงอะงะ หรือยาวจนทำให้ดูเหมือนเดินบนเสาค้ำ
มาตรฐานนี้ยังสื่อไปให้เห็นซึ่งการแสดงออกถึงความแสนรู้ แสดงให้เห็นว่าปอมนั้นมีลักษณะนิสัยที่ตื่นตัวและประพฤติตัวอย่างเหมาะสม ลักษณะนิสัยที่ตื่นตัวของปอมทำให้มันเป็นสุดยอดของสุนัขเฝ้าบ้าน

อุปนิสัย

ปอมเมอเรเนียนเป็นสุนัขที่คล่องแคล่วและเฉลียวฉลาดมาก กล้าหาญและซื่อสัตย์ต่อเพื่อนของมัน ปอมเมอเรเนียนอาจจะมีการตอบสนองที่ไม่ค่อยดีกับเด็กๆ และเนื่องจากที่มันมีขนาดเล็กมันอาจถูกข่มเหงโดยเด็กๆ ปอมเมอเรเนียนสามารถถูกฝึกให้เป็นสุนัขเฝ้าเวรยามโดยการเตื่อนให้รู้ถึงผู้บุกรุกด้วยเสียงเห่าที่ดังและแหลม โชคไม่ดีที่สุนัขเหล่านี้ขาดการฝึกจึงกลายเป็นที่เลื่องลือเรื่องการเห่าอย่างไม่มีเหตุผลและต่อเนื่องด้วยเหตุผลนี้สุนัขเหล่านี้จึงสามารถเป็นเพื่อนที่สร้างความเครียดให้แก่ผู้ที่ไม่ชินกันธรรมชาติของเสียงของมัน ปอมเมอเรเนียนสามารถปรับตัวอย่างง่ายดายให้เข้ากับชีวิตในเมืองและเป็นสุนัขที่ดีเยี่ยมสำหรับชนบทด้วยสัญชาตญาณนักล่าที่ดีที่มันได้รับมาจากบรรพบุรุษของมัน